Wyobraźmy sobie taką sytuację:
Starsza pani mieszka sama, ciężko jest jej robić zakupy i jednocześnie nie ma pieniędzy, by komuś za to płacić .W sąsiedztwie mieszka gość, który dostaje od państwa nakaz robienia zakupów staruszce. Gdyby odmówił, to wtedy, będzie zmuszony do zapłacenia grzywny. Przeciętny człowiek napewno nie poparłby takiego rozwiązania, uważając je formę niewolnictwa i wykarzystania jednej osoby do osiągnięcia korzyści przez drugą.
sytuacja druga: Ten sam gość dostaje nakaz przekazywania 100zł miesięcznie staruszce, by mogła płacić komuś za robienie zakupów. Mechanizmy różne, ale to dalej forma wyzysku jednego człowieka dla drugiego.
sytuacja trzecia: Wszyscy sąsiedzi staruszki zostają zmuszeni przez władzę do zrzuty, na rzecz opłacania osoby do robienia zakupów staruszce. W tej wersji ofiara jest mniej widoczna, ale to dalej wyzysk.
Rząd często wykorzystuje nasze pieniądze w sposób, który normalnie uznany by był za moralnie szkodliwy. Używa sie środków przymusu lub własności jednej osoby, dla uzyskania korzyści przez inna osobę. Pomaganie drugiemu człowiekowi sięgając do własnej kieszeni jest godne pochwały, ale robienie tego samego pod przymusem należy potępić.
Ktoś powie, że mamy demokrację i większość ludzi zgadza się na to, aby wyzyskiwać jednych na rzecz innych. Ale czy zgoda większości daje nam prawo do uznania czegoś za moralne, gdy normalnie moralym nie jest ?
Tak to widzę.
